دشت کوزه ها، دشتی در لائوس

دشت کوزه ها در لائوس

در کشور لائوس دشتی وجود دارد که از کوزه های سنگی عجیبی پوشیده شده می باشد.  خمره‌ها عمدتاً در خوشه‌های مختلف در مقدار از 1 تا چند صد مورد مرتب شده‌اند.

دشت کوزه ها (دشت خمره ها)

در میان تپه ها و ارتفاعات بخش های شمالی لائوس به دشتی عجیب برمی خوریم که سال ها کوزه های  اسرار آمیز و سنگی اش همه باستان شناسان را به اندیشه فرو برده که چه رازی پشت ساخت آن ها وجود دارد. در این دشت مقدار بینهایت زیادی کوزه سنگی وجود دارد که با قدمت طولانی خود سایتی باستانی را شکل داده اند. دشت کوزه ها همه المان های لازم برای به هیجان در آوردن قوه تخیل را دارد، دشتی که مملوء از رمز و رازهای سربه مهر می باشد و تحقیقات زیادی روی آن انجام شده می باشد.

 عکس ها های دشت کوزه ها

دشت کوزه ها در لائوس در استان شیانگ خوانگ واقع شده می باشد. فلات شینگ خوانگ در انتهای شمالی گرایش کوه Annamese Cordillera در منطقه هندوچین قرار گرفته‌می باشد. کندن‌ها و مطالعات صورت گرفته در دشت خمره‌ها، قدمت آن را به عصر آهن مرتبط می‌کند که به این ترتیب، دشت خمره‌ها یکی از مهمترین سایت‌های ماقبل زمان در جنوب شرقی آسیا محسوب می‌شود.

 تصاویر دشت کوزه ها

زمان محلی و افسانه های مرتبط با دشت کوزه ها
در حال حاضر، ماهیت زبان‌شناسی فرهنگی مردم شناخته نشده می باشد. باستان شناسان بر این باورند که کوزه ها ۱۵۰۰-۲۰۰۰ سال پیش استفاده می شدند. برخی از آثار کندن شده به حدود ۵۰۰ سال گذشته از میلاد تا ۸۰۰ میلادی برمی گردد. انسان شناسان و باستان شناسان پیش بینی کرده اند که ممکن می باشد کوزه ها به عنوان مکان دفن یا احتمالا ذخیره سازی برای غذا استفاده می شدند.

دشت خمره ها

قصه و افسانه های لائوس می گویند که در سال های بینهایت دور، در این منطقه گونه های انسان غول پیکر زنده می کردند که دشت کوزه ها در لائوس برای آن ها بوده اند. افسانه های محلی همچنین می گویند 1 پادشاه باستانی به نام خون چئونگ (Khun Cheung) که 1 جنگ طولانی و پیروزمندانه در مقابل دشمنانش داشته این کوزه ها را ساخته تا بتواند غنایم جنگی خود را در آن ها نگهداری کند.

 عکس ها های دشت خمره ها

سایت های کوزه ها
بیش از ۹۰ سایت باستانی خمره ای در استان شیانگخوانگ شناسایی شده‌می باشد. هر سایت از 1 تا ۴۰۰ گورخمره دارد که جنس همگی از سنگ و دارای ارتفاع و قطری گوناگون بین 1 تا 3 متر هستند. شکل گورها استوانه ای می باشد و همیشه پایین آنها پهن‌تر از بالای آنهاست.
برخی گورها دارای در هستند ولی همه آنها در ندارند. نقوشی از حیواناتی چون میمون، ببر و قورباغه روی آنها وجود دارد.

گورخمره در دار
سنگ‌های دایره ای دیگری وجود دارد که گوناگون از درب هستند و ممکن می باشد نشانه قبر باشند. خمره‌ها به صورت خوشه ای در کوهپایه‌ها و پشته کوه‌های اطراف فلات مرکزی و دره‌های مرتفع اطراف آن قرار دارند. جنس بیشتر خمره‌ها ماسه سنگ می باشد.

منبع